کد مطلب:210517 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:220

انطباق علم و دین
بسم الله الرحمن الرحیم

از سنن الهی این است كه علم را با دین و دین را با علم مربوط و مبتنی ساخته و این هر دو متلازم یكدیگر می باشند علم بدون دین و دین بدون علم پسندیده و مقبول درگاه حق نیست و این از مزایای اسلام است در سایر ادیان كه توجه شود چنین لطیفه ای وجود ندارد و با ورق زدن صحایف كتب اقوام و ملل پیشین این حقیقت روشن می گردد.

اسلام دین علم و عقل و دانش است كه مبانی عقیده و ایمان را با استدلال بیان نموده و حق نظر و تفكر و آزادی در قبول دین داده است و تكلیف و پاداش و كیفر هم روی همین مبانی تعلیم گردیده (و من احسن دینا فمن اسلم وجهه لله و هو محسن و اتبع ملة ابراهیم حنفیا) ما این حقیقت را مشروحا در زندگانی حضرت امام جعفر صادق علیه السلام بیان كرده ایم و اكنون یك قسمت دیگر از تعلیمات آسمانی كه منطبق با كشفیات علمی اخیر است تقدیم خوانندگان محترم می گردد.

برای تشحیذ افكار خوانندگان یك مقدمه كوتاهی به منظور هضم و تحلیل موضوع آورده می شود.

به عقیده نگارنده كه از تتبع در تحقیقات محققین فلاسفه اسلام به دست آمده این دین مقدس مشحون بر تمام علوم مورد نیاز بشری است و هیچ علمی نیست مگر آنكه قرآن بدان اشاره كرده باشد چنانچه فرمود (لا رطب و لا یابس الا فی كتاب مبین) و این اشارات علمی تلویحا یا تصریحا به صرف طریقت توحید بوده نه آنكه به نظر مستقیم تعلیم علمی باشد.

و این كه در حدیث نبوی است (العلم علمان علم الادیان و علم الابدان) مؤید گفتار است زیرا عالم وجود از ماده و معنی تشكیل یافته و علوم هم یا برای حفظ و تربیت جسم است یا برای تهذیب و پرورش نفس است اولی را علم بدن و دومی را علم دین گویند و به لفظ جمع فرمود برای آن كه شامل تمام ادیان و كلیه علوم مربوط به ابدان گردد و در قرآن این حقیقت در تحت تقریر (ما فرطنا فی الكتاب من شی ء ثم الی ربهم یحشرون) بیان شده هیچ چیزی از كلیه نیاز بشری از دقایق و حقایق عالم علوی و سفلی نیست كه در قرآن ذكر نشده باشد.



[ صفحه 4]



زندگانی بشر كه محتاج به علوم طبیعی - ریاضی - مكانیكی است همه به طریقت توحید و تنظیم و تقدیس حضرت حق تعلیم گردیده است.

و از لطایف معانی این است كه كلیه این عوالم آفرینش از مواد و معانی از تشریح و تكوین همه با هم انطباق و پیوستگی كامل دارد كه متأسفانه مربیان دانشگاه های جدید غیراسلامی از آن بی خبرند و آنها به روش روحانیت كلیساها علم را از دین جدا نموده اند و دره عمیقی بین علم و دین به وجود آورده اند.

در حالی كه اسلام مسجد و مدرسه را داخل هم بنا نموده و تعلیم را پس از تربیت دینی بلافاصله در همان مسند عبادت آموخته و علم را از دین غیرقابل تفكیك شناخته است و بر این اصل مسلم علم هر چه از اسرار دین را كه شرایط زمان و مكان اجازه هضم و تحلیل آن را نمی داده به مرور ایام پرده از روی آن برداشته و به اثبات رسانیده است.

پیشوایان و رهبران اسلام نخواسته اند یك بحث علمی را طبق قواعد معموله آن علم مطرح نمایند بلكه در كلیه تعلیمات هدف آنها تحكیم مبانی توحید بوده و لذا علوم طبیعی و ریاضی حتی علوم فلكی را كه در آن عصر بهتر از امروز تعریف و تشریح نموده اند همه به منظور خداشناسی و پی بردن به قدرت و عظمت خلقت و كرنش و تعظیم در پیشگاه نیروی لایزالی الهی آموخته اند.

از جمله آیاتی كه نازل شده و علوم ریاضی و فلكی و طبیعی در آن اشاره شده حركت زمین - سابقه ی آفرینش - قابلیت ابقاء بشر خلع و لبس جهان طبیعت و بیان ستارگان بسیار دور یا حركت جوهری اصل تحول - تبدیل ماده به نیرو كه با چشم مجهز هم دیدن آنها سخت و صعب است ابرهای كوه پیكر هوائی و غیره كه اسلام خبر داده و به نام متقن ترین آیات قدرت بدان سوگند یاد نموده و توجه خردمندان را برای شناسائی آن جلب نموده است.